Trekking; watervallen - Reisverslag uit Chiang Mai, Thailand van mariska gier - WaarBenJij.nu Trekking; watervallen - Reisverslag uit Chiang Mai, Thailand van mariska gier - WaarBenJij.nu

Trekking; watervallen

Door: Niels en Mariska

Blijf op de hoogte en volg mariska

02 Juni 2013 | Thailand, Chiang Mai

Wij dachten dat we er weer vroeg tegenaan zouden gaan vanmorgen, maar we konden lekker uitslapen. Toch was iedereen bijtijds wakker. Even later werd er een begin gemaakt met het ontbijt, door hout in kleine stukjes te breken. Dat werd in een stenen bak gedaan en een vuurtje van gemaakt. Even later werd hier brood op geroosterd en kregen we er scrambled egg bij, heerlijk! Rond 11 uur vertrokken we om 2 uur te gaan lopen richting de watervallen. Het was weer een zware tocht, ditmaal door de dichtbegroeide jungle. Je moet hier je voeten niet verkeerd neerzetten want dan val je honderden meters de afgrond in. Na 2 uur lopen komen we aan op een magische plek. We horen het water kletteren en de vogels fluiten. Het zonnetje schijnt volop. We hebben hier twee uur naar uitgekeken, dus trekken snel onze kleding uit en nemen een duik. We voelen ons hier net tarzan en Jane, midden in de jungle, omringd door dichtbegroeid regenwoud.

Even later word onze lunch gebracht en zitten we in de zon op een rots te genieten van een bakje vol rijst met kip. Hoe kan het ook anders. En wederom weer heel lekker. Nadat we weer bij zijn gekomen bij de waterval vervolgen we onze weg naar boven. Het is weer een steile klim. Eenmaal boven nemen we afscheid van onze fijne groep. Wij blijven namelijk nog een dag langer in de jungle. Dan vervolgen we de weg met zijn tweeën en de gids. Hij vertelt ons een boel over de omgeving en de mensen die er wonen. Na een wandeling van een uur bergopwaarts komen we aan in het dorp waar we overnachten.

Het is een klein dorpje met twee gezinnen die verstoten zijn vanuit een ander dorp. Ze hebben hun eigen huisjes gebouwd van bamboe. De mensen hier zijn heel vriendelijk, maar ze spreken geen Engels. Maar met handen en voeten komen we heel ver. Na aankomst stelt onze gids voor om naar nog een andere waterval te lopen om lekker af te koelen. Hier zeggen wij geen nee tegen. We wandelen ongeveer 45 minuten en komen dan aan op een idyllische plek. Midden in de natuur klettert het water naar beneden vanaf de rotsen. De gids gaat een dutje doen en wij genieten van het koele water. We praten nog wat na over onze fijne groep van de afgelopen dagen. Dan vervolgen we onze weg en zoeken we het dorp weer op. Daar ontmoeten we vier andere mensen; een Belgische vrouw en 3 Amerikaanse jongens. We hopen dat het net zo gezellig word als de vorige groep.

Echter na een paar uur zijn we er al achter dat wij niet van Amerikanen houden. Ze scheppen erg op over hun land en tegenover elkaar. Ze hebben discussies over het aantal calorieën in voedsel en praten over school. Nogal boring. De Belg is aardig maar niet erg gezellig. Daarom kiezen we ervoor om ons onder de bewoners te begeven. Er zijn een aantal kinderen in het dorpje. We zoeken de kinderen op en spelen ermee. We spelen tikkertje. Deze kinderen zijn echt snel, al zijn wij het natuurlijk niet gewend om met de hitte en bergopwaarts te rennen. Ik ben dan ook al snel bezweet en merk niets meer van de verfrissende waterval. Maar we hebben plezier en de kinderen ook en dat is het belangrijkst. Ik leer ze fotograferen met mijn toestel en we leren van de ouders hoe je hout moet hakken en zagen.

In de avond krijgen we weer lekker te eten. Precies hetzelfde als de vorige avond. De vier andere mensen hebben een nogal vreemde gids. Het lijkt of hij teveel heeft gedronken. Na het diner word het al snel donker. Omdat er geen electriciteit is, worden er een paar kaarsjes aangestoken. De Amerikanen gaan bij het kampvuur zitten samen met de Belg en wij zitten gezellig met z'n twee. Gelukkig hebben we een toffe gids. Djekko is zijn naam. Hij komt bij ons zitten en vertelt verhalen over de trekkings die hij gedaan heeft, over de natuur en de gebruiken van de mensen. Dan vraagt hij of we het verhaal van de man zonder oren kennen. Dan begint hij te vertellen. Hij heeft er veel plezier in en is een goede entertainer. Wij genieten van zijn verhalen. Hij weet van geen ophouden en vertelt get. Ene na het andere verhaal. Dan beginnen we moe te worden en gaan we naar bed. Een hut die we delen met de vier anderen. We liggen op een dun matras met een muskietennet over ons bed in een hutje van bamboe. Die nacht gaat het heel hard regenen. We zijn weer benieuwd naar morgen.

  • 03 Juni 2013 - 15:22

    Pa En Ma De Hoop:

    hallo niels en mariska, wat zullen jullie vaak bij het klimmen gedacht hebben aan de goede anwb winkels in nederland, met zijn toffe schoenen en rugzakken..... Pa en ma

  • 03 Juni 2013 - 15:45

    Sven En Sab:

    Wat een geweldig avontuur ben erg benieuwd naar de foto s. Ja die Amerikanen . Geniet van jullie avonturen

  • 03 Juni 2013 - 19:51

    Aart En Leonie:

    Lieve Niels en Maris,

    Wat super!! Thanx voor de "levende"verhalen. Wanneer we de verhalen lezen voelt het als of we er een klein beetje bij zijn ;)
    Geniet ervan! En die Amerikanen.....talk to the hand....;-)
    Liefs,

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

mariska

Actief sinds 20 Mei 2013
Verslag gelezen: 234
Totaal aantal bezoekers 75510

Voorgaande reizen:

24 Juli 2018 - 10 Augustus 2018

Noorwegen rondreis met de auto

15 December 2016 - 19 December 2016

Dubai

22 Februari 2016 - 29 Februari 2016

Fins Lapland 2016

29 Mei 2015 - 30 Juni 2015

Amerika

11 April 2014 - 07 Mei 2014

Zuid Afrika

19 Mei 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

25 Mei 2013 - 17 Juni 2013

thailand

Landen bezocht: