Dag 10 donderdag 2 augustus Myrkdalen - Paragliden
Door: Mariska
Blijf op de hoogte en volg mariska
02 Augustus 2018 | Noorwegen, Vossevangen
Nu is het de beurt voor mijn moeder. Ook zij wordt in haar harnas gehesen en vastgeklikt. Even laten wordt ze door de boot vanaf het grasveld de lucht in getrokken en ook zij is na een tijdje bijna niet meer te zien in de lucht. Na een tijd gevlogen te hebben als een vogel zetten ook zij de daling in en land ze met de benen in de lucht op haar billen in het grasveld.
Dan is het mijn beurt. Ik sta startklaar, naar achteren geleund als ik het touw aan mijn lichaam voel trekken en als ik het niet meer tegen kan houden, geef ik me over aan de kracht van het touw en ren ik naar voren, waarna ik de grond ineens niet meer voel onder mijn voeten en ik vlieg! We vliegen hoger en hoger. Met iedere meter die we stijgen begint het frisser te worden. Ik geniet van het uitzicht, overal waar ik kijk is wel iets te zien. We blijven steeds verder stijgen, tot we ineens boven een plukje wolken vliegen. Maar of dat nog niet hoog genoeg is, we stijgen boven de bergen uit en op het hoogste punt vliegen we maar liefst op meer dan een kilometer hoogte! Dan is het tijd om het touw tussen de boot en de parachute los te klikken en vliegen we als een vrije vogel door de lucht. De wind hoor ik zachtjes door de lijnen suizen. Ik zit relaxed in mijn stoeltje en geniet van het uitzicht op de omliggende bergen, meren en huizen. Ik zie zelfs sneeuw in de bergen liggen. Wat een prachtig gezicht! Dan trekt de instructeur aan de touwen en cirkelen we cirkels in de lucht. Rechtsom, linksom en dan ineens een duikvlucht naar beneden. De wind suist langs mijn oren en dan ineens is het weer stil. Wat is dit gaaf! Na een tijdje vliegen proberen we steeds verder af te dalen. Omdat we op zo’n gigantische hoogte waren duurt dit best een tijdje, maar dan is het tijd om me klaar te maken voor de landing. Mijn armen haal ik uit het tuigje, mijn benen startklaar voor het landen en dan voel ik grond onder mijn voeten en ren ik naar voren tot ik tot stilstand kom. ‘Wauw’! Dit was gaaf….
Na het vliegen wandelen we door het stadje Voss en drinken we een kopje koffie bij een bakker. Ondanks dat vandaag de zon niet schijnt, het zelfs een beetje regent, genieten we volop.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley