Waterval met 7 niveaus

Al vroeg komt de zon op en ook in ons houten huisje word het steeds lichter. We worden wakker van de fluitende vogels. Als we de veranda op lopen, zien we dat een deel van de groep al wakker is. Sommige hangen in een hangmat, anderen zijn aan het zwemmen. Wij besluiten ons aan te kleden voor het ontbijt.

Dan gaan we met elkaar ontbijten. Het is een fijne groep mensen en we hebben dan ook leuke gesprekken. Als we bijna klaar zijn met ontbijten zien we ineens een olifant in het water. We laten alles staan en nemen snel een kijkje. Er worden twee olifanten gevoerd terwijl ze zichzelf wassen in de rivier. Wat een plezier om hiernaar te kijken. Daarna hebben we nog een paar uur de tijd voor onszelf, voor we vertrekken. We besluiten onze zwemkleding aan te trekken en gaan wat zonnen. Ik lees in mijn boek em. Geniet onderwijl van het prachtige uitzicht over het water. Het is een idyllische plek. Je komt hier helemaal tot rust. Na een paar uur stappen we met onze rugzak en de rest van de groep weer in een boor, om ons met hoge snelheid terug te laten varen naar het vasteland. Eenmaal daar, ontmoeten we het Duitse koppel wat ons gister had verlaten, weer. Met de minibus vertrekken we richting de watervallen. Het is een ritje van ongeveer een uur. Daar aangekomen legt de gids ons het een en ander uit over de watervallen en de verschillende niveaus.

Elke waterval ziet er anders uit. De een is hoog en heeft een groot zwemwater. De andere waterval is breed en heeft een minder groot zwemwater en meer stenen. Het water is echter overal kristalhelder en felblauw, heel bizar. We besluiten samen met nog een koppel helemaal naar de 7de verdieping te lopen. Tot de vijfde waterval gaat het heel goed. De weg is begaanbaar, veel trappen en een duidelijk pad. Maar daarna word het steeds lastiger. De weg naar boven word vermoeilijkt door hoge rotsen, bomen en waterbeekjes. Maar dat maakt de klim naar boven juist uitdagend. Eenmaal boven genieten we van de prachtige plek en de mooiste waterval. Er zijn veel lokale mensen aan het zwemmen. Hier zijn niet zij de attractie, maar wij. Als we uit het water komen, willen ze allemaal met me op de foto. Ze zeggen dat ik mooi ben en dat ik een mooie huid heb. Het schoonheidsideaal is hier om zo wit mogelijk te zijn. Daar voldoe ik op dit moment wel aan, haha.

Na de watervallen brengen we nog een bezoek aan een museum over de dodenspoorlijn en verwonderen we ons over de geschiedenis die zo bizar is. Dan lopen we over de begraafplaats waar de mensen zijn begraven die hieraan hebben meegewerkt. Dan rijden we naar het hotel waar de groep verblijft. Wij nemen daar afscheid van hen, omdat wij in een ander hotel overnachten. Onze gids brengt ons netjes bij ons hotel.

Eenmaal daar gaat er het een en ander fout. Onze treintickets naar het zuiden hebben we nog steeds niet, dus we bespreken met de gids hoe we dat gaan oplossen. Ondertussen checken we in in het hotel. We doen twee dingen tegelijk en letten niet op onze tassen. De grote reistassen worden naar de kamer gebracht, maar dan ineens mis ik met rugtas, waar mijn papieren in zitten. Hij stond open omdat ik er een paar minuten geleden mijn paspoort uit had gehaald. Een medewerker had mij tas blijkbaar gepakt en alvast naar de kamer gebracht. Ondertussen regelen we nog het een en ander met de gids en dan komt een hotelmedewerkster er ineens bij staan. Ze heeft een iPad in haar handen. Hij lijkt op degene die ik gekocht had op het vliegveld en krijg ineens een raar gevoel. Zou ze hem gestolen hebben? Dan laat ze de iPad zien aan onze gids. Hij kijkt ernaar en spreekt in het Thais met de vrouw. Ik denk dat ze de iPad wil doorverkopen? En dan laat de gids de iPad zakken en zie ik dat het scherm is gebroken. Het blijkt mijn iPad te zijn! Ze heeft mijn tas laten vallen op weg naar onze villa. Das flink balen. Die hadden we juist gekocht om foto's mee op de website te zetten. Ze bied aan om hem te laten repareren. Ze raad ons aan om ook de rest van de tas te controleren op breuk. Dat doen we meteen. En wat blijkt; ook mijn ebook is stuk! Dat vind ik het meest balen. Nu kan ik geen boeken meer lezen. Ze belt direct haar baas en meteen die avond staat ook die op de stoep om ons bij te staan. Ze sturen de apparaten op, om ze te laten repareren en krijgen ze hopelijk snel weer terug. We geven al onze gegevens af en besluiten om dan maar eens een kijkje in onze villa te nemen.

Wat een megagrote kamer! We hebben een aparte woon/eetkamer, een slaapkamer en een balzaal van een badkamer. We hebben ons eigen zwembad met uitzicht op de bergen en de rijstvelden. We nemen een duik in ons zwembad en nemen een drankje uit de minibar. Wat is het hier zalig! Wat een luxe! En wat een pech! Die avond stappen we in ons kingsize bed en slapen we heerlijk.