Dag 5 Trolltunga

Om kwart voor 4 in de ochtend gaat onze wekker. Mijn moeder draait zich nog eens om in haar bedje, want zij heeft besloten de wandeling naar de Trolltunga niet te maken. De wandeling is pittig en erg lang. Voor de totale wandeling staat 28 kilometer en een tijdsduur van tussen de 10 en 12 uur. Om kwart voor 5 hebben we onze rugtassen ingepakt, hebben we ons ontbijt achter onze kiezen zitten en stappen we in de auto om richting het startpunt van de hike naar de Trolltunga te rijden. Op het internet hebben we gelezen dat ze een nieuwe weg hebben aangelegd de bergen in van 4 km lang. De weg lijdt naar een parkeerplaats waar maar 30 auto’s in totaal kunnen staan. De parkeerplaats gaat om 6 uur ’s ochtends open en het is niet zeker dat je ernaartoe kunt rijden, want we beseffen dat we vast niet de enige zullen zijn. Maar om kwart over 5 rijden we de eerste parkeerplaats op bij de start van de hike naar de Trolltunga en zien we de toegangsweg naar boven. Er staan een stuk of 5 auto’s te wachten voor de slagboom om naar boven te rijden. We besluiten om onze auto in de rij aan te sluiten en wachten hier totdat ze om kwart voor 6 de slagboom openen. Voordat je door de slagboom mag, moet je natuurlijk eerst betalen voor de prachtige parkeerplaats. De natuur is overal gratis vertellen ze in Noorwegen, maar je mag wel riant betalen voor het parkeren. We betalen maar 60 euro en mogen dan met de auto omhoog. Wat zijn wij gelukkig dat we die eerste 4 steile kilometers met de auto kunnen afleggen. We zien genoeg hikers de tocht naar boven te voet afleggen. Wij besparen onze energie nog even voor de komende 20 kilometer.

Om exact 6 uur in de ochtend staan we boven geparkeerd. We doen onze rugtassen op onze rug en beginnen vol goede moed aan de wandeling. Vanaf de parkeerplaats lopen we eerst 100 meter naar beneden, om vervolgens bij het startpunt van de hike te komen. Vanaf hier loopt een steile gridweg naar boven. De weg naar boven is pittig zat. Dan volgt er gelukkig een lang stuk redelijk vlak terrein voor Noorse begrippen. Kleine klimmetjes hier en daar, rotsen op de weg waar je overheen moet lopen en weidse uitzichten. Grote en kleine rotsen wisselen elkaar af. Een aantal bruggetjes zijn aangelegd over kleine waterstroomtjes. In de verte zien we een grote berg opdoemen en zien we een stijl pad dat slingerend de berg omhoog loopt. Dan zetten we onze eerste stappen op weg naar boven toe. De wandeling van twee dagen geleden kunnen we terug voelen in onze kuiten. Het is een mooie dag, met een blauwe lucht en het zonnetje schijnt. Voor vandaag is een warme dag voorspelt, dus het is prettig dat we zo op tijd zijn vertrokken. De stappen omhoog lijken steeds zwaarder te worden en mijn hartslag gaat flink omhoog. Halverwege moet ik even stoppen om op adem te komen. Ik ben best wel wat gewend met wandelen, maar dit is toch net iets pittiger dan ik dacht. Ik neem een flinke slok water en dan besluiten we om onze weg naar boven te vervolgen. We zijn ergens aan begonnen en dat gaan we afmaken ook. Er lijkt geen einde te komen aan de klim naar boven. We komen steeds hoger en hoger, maar het uitzicht op de vallei als we achterom kijken, maakt veel goed. Na een klim die eindeloos lijkt, zijn we dan toch eindelijk boven en volgt een lang stuk redelijk vlak terrein. Een kleine klim zo af en toe is onvermijdelijk, maar in vergelijking met de steile klim hiervoor zijn we dankbaar met dit terrein. De omgeving heeft wel wat weg van een maanlandschap. Groene bergvelden, overal rotsblokken verspreid door het hele gebied en hier en daar een klein meertje dat ligt te schitteren in de zon. Na een poosje wandelen volgt er weer een redelijk steile klim omhoog. Het is even door de zure appel heen bijten, maar als we uiteindelijk boven staan maakt het uitzicht weer veel goed. We komen steeds hoger in de bergen en dat merken we ook aan de temperatuur. Het wordt steeds wat frisser en ook de wind begint te waaien, wat ervoor zorgt dat onze jassen wel erg aangenaam zijn. We besluiten om even een pauze in te lassen op een rotsblok dat uitkijkt op een groot meer dat bijna een halve kilometer lager ligt. Het meer is omgeven door hoge bergen, waarvan wij er bovenop eentje zitten. Na de pauze vervolgen we onze weg. De wandeling is niet eenvoudig, maar wel goed te doen. De omgeving maakt veel goed. Uiteindelijk staan we na 3 uur wandelen eindelijk bij de Trolltunga. We zijn niet de enigen die zo vroeg zijn vertrokken. Ook onderweg zijn we genoeg mensen tegengekomen. Ook zijn er veel mensen die ervoor kiezen om tijdens hun weg omhoog te overnachten in een tentje.

Om een foto te kunnen maken op de Trolltunga (de trollentong) zelf die uitsteekt boven een fjord, moeten we in de rij gaan staan. Mensen wachten netjes op elkaar tot de foto is gemaakt, voordat ze de trollentong op wandelen. Om een foto te kunnen maken staan we ongeveer een half uur en niels ongeveer 45 minuten in de rij. Maar hier hebben we het immers voor gedaan. En dan valt de rij nu nog mee, want op internet heb ik gelezen dat later op de dag de rijen kunnen oplopen tot 2,5 uur wachttijd! We eten vervolgens onze bammetjes nog even op en dan besluiten we om dezelfde weg weer terug te gaan lopen. Nog eens 10 kilometer. We hebben er sneller over gedaan dan dat we dachten, dus zullen in de middag weer op tijd thuis arriveren. Dat is een fijn vooruitzicht, omdat we ons hadden ingesteld op een wandeling van 12 uur. De weg terug is lang. We dachten dat we alleen maar zouden dalen, maar helaas zitten er toch ook nog flink wat klimmetjes tussen. We stappen flink door. Bij de steile stukken omlaag voelen we onze knieën. Iedere keer moeten ze ons lichaam afremmen. Na 3 uur staan we weer op de parkeerplaats. Met stops en dergelijke erbij hebben we er ongeveer 7,5 uur over gedaan. Om half 2 staan we dan weer op de parkeerplaats om de laatste 4 km met de auto af te leggen. Het is een weg met vele haarspeldbochten en een daling van 16%. Onze voeten moeten even bijkomen van de zware tocht, maar het is het zeker dubbel en dwars waard geweest. Rond 2 uur komen we weer bij ons huisje aan en staat er voor niels een lekker koud biertje klaar. Moeders heeft zich ook prima vermaakt. Ze heeft in de tussentijd heerlijk in de zon gezeten om weer even bij te kleuren.

De rest van de middag besluiten we niet al te veel meer te gaan doen. Later in de middag besluiten om toch nog even naar het centrum te rijden en daar een kopje koffie te drinken in de zon. ’s Avonds koken we een maaltijd en daarna borrelen we nog wat na.