23 juni, helicopter grand canyon

Tring, tring, tring…..Het is half 6 in de ochtend en ons wekkertje zegt ons dat het tijd is om op te staan. We beginnen de dag met een douche en een lekker ontbijt en vertrekken dan rond 7 uur richting de Grand Canyon.

Het is ongeveer 3 uurtjes rijden. Het is recht zo die gaat op de snelweg. Alsmaar rechtdoor en je komt vanzelf de Grand Canyon tegen. Onderweg is vaak honderden kilometers lang geen huis, geen benzinepomp of restaurant te vinden. Als je een afslag mist, dan kun je soms wel tientallen kilometers te ver rijden. En dan staan we bij de toegangspoort tot het Nationale Park van de Grand Canyon. Bij de ingang krijgen we een plattegrond en een krantje met informatie over het park. Wat volgt is een route door een bos met af en toe wat uitwegen naar uitzichtpunten.

We zijn onderweg naar het vliegveld van de Grand Canyon omdat we een helicoptervlucht hebben geboekt. We moeten ons om 10:50 melden en zijn ruim op tijd. Daarom besluiten we om eerst nog even bij een van de uitzichtpunten een stop te maken. En daar staan we ineens oog in oog met de Grand Canyon. Wat een gigantisch uitzicht en wat is de Canyon groot! Onze mond valt open als we voor het wereldwonder staan. De totale oppervlakte van de Grand Canyon bedraagt 4856 vierkante kilometer. Dat is gigantisch. Op sommige plaatsen is de Canyon 1829 meter diep bij een breedte van bijna 29 kilometer. Door de Canyon stroomt de Calorado River, die er onder andere voor heeft gezorgd dat de Canyon werd uitgediept.

Na een tijdje stil gestaan te hebben bij het uitzichtpunt besluiten we om nu in één keer door te rijden naar het vliegveld. We willen natuurlijk wel op tijd zijn. Als we aankomen op het vliegveld zien we al een heleboel helicopters klaar staan. En net als wij onze deur van de camper open doen, stijgt er eentje op. Wie lopen naar een balie in een gebouw om ons te melden. Daar vertelt de vrouw ons dat we bij de verkeerde terminal staan, omdat wij de luxere helicopter hebben geboekt.

Samen met nog een Nederlands stel, dat we ontmoeten bij het verlaten van het gebouw, worden we met een transfer bij de andere terminal gebracht. De man in de taxi vertelt ons dat wij de cadilac onder de helicopters hebben geboekt. Als we aankomen bij de terminal blijkt dat die man er geen woord van heeft gelogen. Deze helicopters zien er inderdaad een stuk ruimer er luxer uit dan de vorige die we zagen. Hij heeft gigantische ramen aan de voorkant en de zijjkant en zelfs aan de bovenkant, zodat je een zicht van 180 graden hebt in de helicopter.

Bij de terminal checken we in voor onze vlucht van 11:25 uur. We worden allebei gewogen en dan moeten we naar een veiligheidsfilmpje kijken. Niet veel later krijgen we een roze kaartje uitgereikt, waar onze plaats op staat aangegeven. Samen met nog 5 andere mensen klikken we allemaal een ingepakt reddingsvest vast aan onze middel en wachten we voor de deur om naar de helicopter te worden gebracht. Er wordt nog een foto genomen voor de helicopter door een fotograaf en dan mogen we omstebeurt instappen in de helicopter. Ik zit bij het raam op de tweede rij, achter de pilote en Niels zit naast mij. In totaal zitten we met zijn achten in de helicopter, inclusief de pilote. Vier personen op de eerste rij en 4 personen op de tweede rij. Iedereen doet zijn gordel om en zet zijn koptelefoon met microfoon op zijn hoofd. De pilote heet ons welkom aan boord en start de helicopter.

En dan stijgen we om, eerder dan gepland, 11:05 uur op in de lucht. De helicopter stijgt eerst een paar meter rechtop naar boven en dan draait ze een kwartslag zodat we eerst een klein stuk naar links vliegen, de startbaan op. En dan draaien de propellers op volle kracht en vliegen we binnen no time vooruit en gaan we steeds hoger de lucht in. Via de koptelefoon klinkt muziek. Door de microfoons kunnen we met elkaar praten als we dat willen. Het eerste stuk vliegen we over een bos. En dan zien we in de verte de Grand Canyon tevoorschijn komen. We komen steeds dichter en dichterbij.

En dan klinkt er een spannend muziekje door de koptelefoon en vliegen we over de rand van de Grand Canyon. We vliegen nu boven de Grand Canyon! Wow! Het is niet te beschrijven hoe groot en mooi het uitzicht is dat we hebben vanuit de helicopter. We zien de Calorado River ver onder ons stromen. We vliegen soms zo laag door de Canyon dat het lijkt alsof je de rotsen zo aan kunt raken. De Grand Canyon is immens. Indrukwekkend en met geen pen te beschrijven. Hier voel je je klein en nietig.

Terwijl er muziek door onze koptelefoon klinkt genieten we van het prachtige uitzicht. En dan verlaten we de Canyon weer en landen we om precies 11:55 uur. Dat betekent dat we maar liefst 50 minuten hebben gevlogen! En dat terwijl we maar een tour hadden geboekt van een half uur. We hebben een gratis upgrade gekregen! En de reden daarvan? Het Nederlandse stelletje dat bij ons in de helicopter zat had eigenlijk voorin willen zitten, maar door de precieze gewichtsverdeling in de helicopter was dat niet mogelijk en kregen ze inplaats van de ‘front seats’ een upgrade. En dat betekende dus dat ook wij daar van mee konden genieten. Dankjewel Nederlanders! Wij zijn jullie dankbaar!

Als we weer naar buiten stappen, kijken we nog een tijdje naar de helicopter die af en aan vliegen. Het blijven mooie voertuigen. En dan komt de shuttlebus weer voorrijden en worden we weer teruggebracht naar onze camper. Daar doen we even een lunch en genieten we nog na van de helicoptervlucht.

Daarna rijden we de panoramische route in Grand Canyon National Park en stoppen we telkens bij de uitzichtspunten. We kunnen er geen genoeg van krijgen. Het uitzicht vanaf de rand op de Canyon is ook prachtig, maar er gaat niks boven de Grand Canyon vanuit de lucht. Dus voor iedereen die ooit van plan is om naar de Grand Canyon te gaan: boek een helicoptervlucht. Het is je geld meer dan waard!

Aan het eind van de middag vertrekken we richting Willams dat ongeveer 40 mile bij de Grand Canyon vandaan ligt. Daar hebben we gister alvast een plekje gereserveerd op de camping. We checken in bij de camping, installeren de camper op onze plek en zetten de campingstoeltje buiten. De rest van de middag doen we lekker rustig aan. Het zwembad slaan we dit keer een keertje over.

’s Avonds steken we weer lekker de barbecue aan en gooien we al het vlees dat we nog in de vriezer hebben liggen op de barbecue. Rond 9 uur is het hier helemaal donker. Een uur eerder dan in de rest van het land. We genieten van de sterrenhemel en kruipen daarna lekker in ons holletje…..