st. lucia, dag 2

St. Lucia, dag 2

O, wat een heerlijke nacht hebben we vannacht weer gehad. We zijn in slaap gevallen met het geluid van het stromende waterbeekje. Na een stevig ontbijt besluiten we om vandaag naar het iSimangaliso Wetland Park te gaan. Dit op aanraden van de vrouw van de eigenaar. Ze is een lief oud vrouwtje, die het geweldig vindt om haar gasten te informeren over al het geweldigs wat er allemaal te doen is in de buurt. Ze raad ons aan om eten mee nemen voor een picknick. Daarom gaan we voordat we naar het park gaan, eerst even langs de Spar.

Het opvallendste onderdeel van het iSimangalio Wetland Park is het 360 km2 grote Lake St.-Lucia, het grootste meer van Zuid Afrika. Langs het meer liggen bergachtige, met bos en grasland bedekte duinen, die maar liefst 200 meter hoog zijn en een fragiele bescherming vormen tegen de Indiche Oceaan. In het park zijn verschillende diersoorten te vinden. Wij zien hele kuddes met zebra's, herten, zwijnen en nog veel meer. Via een verharde weg wordt je door het park geleid. Af en toe kun je van de weg af, een zandpad op, om naar een uitkijkpunt te gaan. Vanaf het uitkijkpunt heb je een mooi uitzicht op het Lake St. Lucia. Terwijl we het meer afspeuren met onze ogen, vallen ons een aantal donker gekleurde bulten in het water op. Als we beter kijken, zien we dat die donker gekleurde bulten, nijlpaarden zijn. Ze zwemmen in een grote groep. Nijlpaarden zijn goede zwemmers, ze kunnen net zo snel zwemmen als een man kan lopen. Ze kunnen wel tot zes minuten onder water blijven. Nijlpaarden zijn overdag meestal in het water te vinden, omdat ze zich dan koel kunnen houden en daarnaast beschermt het water tegen te zon en bijtende insecten. Nijlpaarden produceren zweet met een rood pigment, dat werkt als een natuurlijke zonnebrand. Hadden wij dat ook maar als mensen, dan hoevden wij ons nooit meer in te smeren met zonnebrand.

Vanaf de andere kant van het uitzichtspunt zien we de Indische Oceaan liggen. De zee werkt als een magneet. We besluiten om richting de zee te rijden. We zetten de auto op een parkeerplaats. Als we langs de auto's lopen, richting de zee, zien we ineens een groepje apen bovenop een auto zitten. Ze kijken ons nieuwsgierig aan. En dan gaan ze verder met waar ze mee bezig waren. Een aap sabbelt aan de antenne van de auto. Een andere aap gebruikt de antenne als schommel en swingt heen en weer. Langs de auto's staan grote bomen met veel takken. Als we goed kijken, zien we tientallen aapjes zitten. Ze slingeren van boomtak naar boomtak en af en toe springt er een via een tak op het dak van een auto. Wat is dit een maf gezicht. Dan lopen we naar de zee. Er liggen een heleboel rotsen en bovenop de rotsen zitten gezinnen op een picknickkleedje te genieten van de zon en de zee. Ook wij kiezen een mooie rots uit om ons handdoekje neer te leggen en te kijken naar de zee, die met hoge golven, tegen de rotsen slaat. We horen de zee ruizen en tegen de rotsen klotsen. De zee is ruig en de zon brand op onze huid. De lucht is strakblauw. De wind vanaf zee zorgt voor verkoeling in de warme zon. Na een tijdje besluiten we om via de rotsen, de zee dichterbij op te zoeken. De golven spatten tegen de rotsen aan en we voelen het water tegen onze huid.

Dan besluiten we om naar Cape Vidal te rijden. Hier is een groot zandstrand, dat beschermt wordt tegen golven door het rif, wat zich voor de kust bevindt. Dit zorgt ervoor dat je hier wel veilig kunt zwemmen. We leggen ons handdoekje in het zand, trekken onze badkleding aan en rennen vervolgens de zee in. We springen tegen de golven in en gaan steeds verder de zee in. De golven worden steeds hoger. Er staat een sterke stroming. De golven komen met zo'n kracht tegen ons aan, dat we tientallen meters met de golven meegesleurd worden richting het strand. Het blijft een leuk spelletje; naar de golven zwemmen en ons richting het strand laten duwen.

Dan zoeken we handoekje weer op en genieten we van een lekkere picknick. Terwijl we het strand eens kritisch bekijken, valt ons op dat er nergens afval ligt. Het strand is brandschoon. Het is ook beschermd natuurgebied, waardoor het ook verboden is om er afval achter te laten. Terwijl we aan het picknicken zijn, moeten we oppassen dat de apen onze lunch niet stelen. De aapjes zijn brutaal en eten graag een hapje mee.

Na de lunch gaan we plat en doen we een dutje voor een paar uurtjes. Wat is dat heerlijk, zonnebaden en even helemaal niks hoeven doen. We hebben een soort vakantie, tijdens onze vakantie. We zijn tot nu toe bijna elke dag, de hele dag in de weer. Dit hebben we dus wel even verdient. Tegen half 5 besluiten we om onze spullen in te pakken en weer naar onze lodge te vertrekken. Daar nemen we een bad en gaan we weer uit eten bij hetzelfde restaurant als gisteravond. Ditmaal is het een stuk drukker en moeten we wachten tot er een tafeltje vrij komt. Maar dat hebben we er graag voor over. Vanavond is een speciale avond en is er karaoke. Het is er goed gezellig. Uit eten gaan, is hier een stuk goedkoper dan is Nederland. We betalen in totaal omgerekend 20 euro voor twee tweegangenmenu's met 4 drankjes. Hier worden wij blij van.

Eenmaal terug in het hotel relaxen we nog wat en besluiten dan om vroeg naar bed te gaan. Morgen zullen we weer op tijd ons bed uit moeten, want we hebben een lange reisdag voor de boeg. Morgen zullen we naar de Noordelijke Drakensbergen vertrekken.....