st. Lucia

Ik lig heerlijk te slapen als ik ineens wakker wordt van het geluid van hout dat gehakt wordt. De mannen zijn al vroeg opgestaan om voor ons hout te gaan sprokkelen, zodat we straks vuur hebben als het ontbijt gemaakt moet worden. Ik draai me nog maar even om en om 6 uur besluiten we om dan toch maar op te staan. We kleden ons warm aan, want het is nog fris buiten en begroeten de mannen die al druk in de weer zijn met het maken van vuur. Het water wordt boven het vuur verwarmt en een grote pan met pap staat op het vuur. Dit is andere pap dan de avond ervoor. Gisteravond was de pap een soort kleefrijst gemaakt van mais. Dit keer is de pap een dunne pap, ook gemaakt van mais. Het lijkt een beetje op brinta. Met een beetje suiker, zorgen we voor wat smaak aan de pap. Verder krijgen we geroosterd brood met wat jam. Een goed begin van de dag. Dan nemen we afscheid en vertelt de man ons hoe we via een kortere weg weer van de berg af in de stad komen. De weg is twee keer zo kort als de heenweg. We kiezen ervoor om deze weg te nemen, want dat scheelt weer een hoop reistijd.

De weg is echter wel twee keer zo slecht als de weg die we gister hadden genomen. Er zitten veel meer stenen in de weg en de kuilen zijn dieper. We moeten echt voorzichtig zijn als we naar beneden rijden. Onderweg komen we weer veel kinderen en andere mensen tegen. Iedereen zwaait vriendelijk als ze ons langs zien rijden. In de rivier zien we kinderen jerrycans met water vullen en worden auto's gewassen. Dat is wat anders dan de carwash bij ons. Na ruim een uur komen we eindelijk weer op een geasfalteerde weg terecht en vervolgen we onze weg door Swaziland. We rijden langs honderden suikerrietvelden. Het hele land staat er vol mee. De reden hiervan is, dat na de tweede wereldoorlog de Engelsen geld geinvesteerd hebben in de suikerrietplantages. Die zijn toen als paddestoelen uit de grond geschoten. Suiker is dan ook het belangrijkste exportproduct van Swaziland.

Na een paar uur rijden staan we bij de grens van Swaziland. Hier halen we weer een paar stempels en dan mogen we Zuid-Afrika weer inrijden. We besluiten om in de middag lekker te lunchen bij Wimpy's en vervolgen daarna onze weg naar St. Lucia. Rond 2 uur komen we aan in St. Lucia. Dat is een toeristisch dorpje vlakbij een groot wildpark en wetland gebied dat beschermd wordt door de Unesco. Er komen in de meren en rivieren veel nijlpaarden en krokodillen voor. We checken in bij onze lodge. Wederom een super goede en mooie lodge. Het lijkt of we in het tropisch regenwoud zijn beland. Er stromen kleine beekjes en watervalletjes door een tuin. Door de tuin zijn de kamers verbonden met houten loopbruggen. Er is een zwembad, lounge, ontbijtruimte en een ruimte om te computeren. De kamer heeft een groot tweepersoonsbed en we hebben een badkamer met douche en bad. Het is hier geweldig.

Niet veel later besluiten we om een paar strandhandoeken in een tas te doen, onze badkleding aan te trekken en naar het strand te vertrekken. Aan het strand komen we even helemaal tot rust. Aan het einde van de middag wandelen we terug naar de parkeerplaats via een houten wandelpad langs het natuurgebied waar ook krokodillen voorkomen. Met grote borden langs de weg, wordt gewaarschuwd voor deze dieren. Gelukkig komen we er geen tegen.

'S Avonds gaan we uit eten bij een steakhouse, dat zich naast onze lodge bevindt. Het eten is hier super. Waarschijnlijk eten we hier morgenavond weer.......