Saariselka

Wat fijn om wakker te worden en uitgerust de reis te kunnen vervolgen naar het noorden. Dit leek ons toch een beter plan dan rond blijven zwalken op het vliegveld. Om 5 uur gaat het wekkertje af en rond half 6 zitten we aan het ontbijt. We zijn niet de enige die zo vroeg aan het ontbijt zitten. Het ontbijt is goed verzorgd. Er staan broodjes genoeg om van te kiezen, heerlijk beleg en verschillende soorten yoghurts. Rond 6 uur lopen we naar de ingang van het hotel en komt de bus voorrijden die ons vervolgens naar het vliegveld brengt.

Vijf minuten later staan we in terminal 2. We lopen direct door naar de security en dan door naar de gate. Onze koffer wordt als het goed is inmiddels ingeladen in het vliegtuig en ook wij mogen even later instappen aan boord. De vlucht is maar kort. 1,5 uur vliegen we met het vliegtuig door de wolken heen, steeds lager en lager, totdat de banden van het vliegtuig de totaal witte landingsbaan raken en we met piepende banden uiteindelijk tot stilstand komen. Overal is het spierwit, zelfs de landingsbaan is wit. De sneeuwschuivers die hier op het vliegveld staan, staan hier vast niet alleen voor de sier.

Vanaf het vliegveld stappen we in een bus die ons van Ivalo naar Saariselka brengt en ons voor ons hotel af zet. We checken in en tot onze verrassing is ons appartement al klaar en kunnen we al meteen onze intrek nemen. We hebben de beschikking over een appartement met 1 slaapkamer, een woonkamer met keuken, een badkamer en een eigen sauna. Hoe heerlijk is dat?! Ons appartement is op de tweede verdieping gelegen. De ramen zijn aan de achterkant van het gebouw voor de helft dichtgesneeuwd. Bizar hoeveel sneeuw er hier ligt.

Niet heel veel later besluiten we om ons lekker warm aan te kleden en regelen we bij de receptie van ons hotel een aantal excursies. We wandelen vanmorgen wat door het dorpje, dat niet erg groot is. Bij de supermarkt kopen we wat boodschappen zodat we de koelkast kunnen vullen en we in iedergeval niet om hoeven te komen van de honger.

Dan is het tijd voor wat beweging en dus huren we langlaufski's of ook wel cross country ski's genoemd. We starten vol goede moed aan een prachtige route. Het is voor het eerst dat we op langlauflatten staan. Ze zijn vrij lang, dun en glad door de dikke laag wax. Het blijkt nog een hele kunst te zijn om netjes in de loipe te blijven met de latten en vooral al we heuvelafwaarts gaan zijn een aantal valpartijen niet te voorkomen. Dit is toch andere koek dan skieeën. Maar na wat oefening gaat het steeds beter en hebben we uiteindelijk de slag te pakken.

Bij een huskyboederij besluiten we af te slaan en nemen we een kijkje bij de husky's die in hun hokken uitrusten van de ritjes die ze de hele dag met mensen in een slee afleggen. In een vuurhut nemen we plaats op warme dierenhuiden en nestelen we ons warm bij het kampvuur dat in het midden van de vuurhut staat te branden. Onze lichamen genieten van de warmte van het vuur en de warme chocolademelk met slagroom wordt met applaus ontvangen. Heerlijk...

Dan vervolgen we onze weg. Overal waar we kijken is het wit. Op de dennenbomen liggen dikke pakken sneeuw. Bij het verplaatsen van de langlaufski's horen we de sneeuw onder de latten kraken. Verder heerst er een serene rust....

Na een middagje lekker langlaufen, brengen we de latten weer weg en lopen we nog even het dorpje in. Daar belanden we bij een excursiebedrijfje met een Nederlandse gids. Hij geeft ons tips over het spotten van het noorderlicht. Heel fijn dat we daar nu van de op de hoogte zijn. Over een paar dagen zullen we hier vast weer terugkeren. We lopen ook nog even langs de supermarkt, voor de laatste dingetjes en dan lopen we terug naar ons appartementje.

Voordat we lekker neerploffen op de bank, zetten we de sauna aan. En een klein uurtje later zitten we dan in onze eigen sauna. De zweetdruppeltjes gutsen van onze hoofden, 80 graden, een heel verschil met buiten..... Maar wel heerlijk....

Dit gaan we vaker doen...(morgenavond weer?!)