16 juni, arches national park

Twee uur voor zonsopgang opstaan, dat was het idee. Vier uur zou de wekker gaan en dan zouden we richting het park rijden. Maar op de een of andere onverklaarbare manier is de wekker niet afgegaan doordat de telefoon zichzelf had uitgeschakeld. Ik denk dat de wekker het gewoon te vroeg vind voor ons. We worden wakker rond zes uur en springen dan snel ons bed uit om ons aan te kleden en vliegensvlug naar het park te rijden.

De zonsopgang hebben we dan weliswaar gemist, maar vroeg vertrekken om in dit park te gaan wandelen is toch niet gek gedacht. Er is bijna geen schaduw te vinden en de temperatuur loopt op tot 36 graden. Zelfs in de schaduw is het bloedje heet. We rijden het park binnen en rijden direct door naar de parkeerplaats voor de start van de hike naar de Delicate Arch. Het park is vergeleken met andere Nationale parken niet groot, maar 305 km2. De asfaltweg van ongeveer 37 kilometer doorkruist hele park van zuid naar noord. Er zijn twee wegsplitsingen die naar de interessantste bezienswaardigheden leiden. Eén ervan is naar Delicate Arch.

We parkeren de auto bij Wolf Ranch. We smeren wat broodjes voor onderweg, vullen flessen vol met water en dan kan de hike beginnen. De wandeling is in totaal 5 kilometer. We doen er een goed uur over om boven te komen. Het is een flinke klim en de kuiten worden dan ook goed op de proef gesteld. Maar als we eenmaal boven zijn en daar de Delicate Arch zien staan, weten we waar we het voor hebben gedaan. De zon zorgt voor een rode gloed op de boog. De boog staat op de rand van de rotswand. Het lijkt net of de boog door iemand is gekleid, maar dit is toch echt een natuurwonder. Hierboven tegen een rots, met uitzicht op de Delicate Arch, eten we onze broodjes op. En dan begint de afdaling weer naar beneden. In totaal zijn we zo´n 2 uur bezig.

Dan rijden we door naar het einde van het park. Hier parkeren we onze camper en bereiden we ons voor op de volgende wandeling. Eerst lopen we naar de Landschape Arch. Dat is één van de langste bogen ter wereld. De boog is 32 meter hoog bij 88 meter lang. Het lijkt nog het meest op een zwevende lijn. Schitterend! En dan nemen we een moedig besluit. We gaan verder hiken. En dat niet over een gewoon wandelpad, maar via de primitieve route. Dat leidt door het rulle zand en over rotsen. De wandeling is allesbehalve makkelijk. Uitdagend is het zeker. En de uitzichten maken veel goed onderweg. De waterfles wordt goed genuttigd door ons. Het is bloedheet. De zon staat flink te schijnen. Er is geen schaduw te vinden en temperatuur is inmiddels opgelopen tot 30 graden, al is het niet meer. Als we bij de Double Arch aankomen (dubbele boog) maken we wat fotoos en keren we terug. We doen ongeveer 3,5 uur over de wandeling heen en terug.

Als we terugkomen bij de camper zijn we gebroken. Op mijn tenen staan blaren en Niels is zo moe dat hij direct neerploft op de bank. Dit was zwaar, maar wel de moeite waard. We eten een ijsje en even later kunnen we er weer tegenaan. Wandelen gaan we niet meer doen vandaag, maar we rijden wel de weg van 37 kilometer naar het zuiden. We stoppen telkens bij de uitkijkpunten. We zien een hoop verschillende bogen, een rotsblok dat wankel balanceert op een hoge staander. Telkens weer worden we verrast door wat we zien.

Rond 2 uur rijden we het park uit en op aanraden van de mensen die we gister hebben gesproken, rijden we een gedeelte van weg 128. Deze weg voert langs de Calorado River en canyon. Het is inderdaad een hele mooie route. En dan besluiten we dat het voor vandaag wel weer mooi is geweest. We rijden terug naar de camping, trekken onze zwemkleding aan en nemen een duik in het zwembad.
Heerlijk verfrissend. De rest van de middag liggen we lekker te bakken in de zon. Het is een graadje of 36 en af en toe een duik in het zwembad tussen het zonnen door is niet verkeerd. Schuin tegenover onze camping is de Mac Donalds. Niels haalt hier 2 lekkere smoothies. Het is hier genieten geblazen.

Rond 6 uur gooien we wat wasjes in de wasmachine. Ondertussen nemen wij een douche en tegen 8 uur lopen we het centrum van Moab in. Niels scoort even een paar tanktops en dan gaan we uit eten bij een leuk tentje dat in het teken staat van fietsen. Het eten is hier geweldig. En voor weinig geld. Ik krijg zelfs een gratis fanta.

Na het eten doen we nog een potje yathzee in de camper en laten we de airco nog even goed blazen en dan zoeken we ons bedje op.